kontaktowy
Encyklopedia PWN
chem. aparat stosowany do przeprowadzania reakcji (procesów) chem. w układzie jedno- lub wielofazowym;
grupa języków indoeur. używana obecnie w Hiszpanii, Portugalii, Włoszech, Francji, części Belgii i Szwajcarii, Rumunii, Mołdawii, krajach Ameryki Południowej i Ameryki Środkowej, części Kanady (Quebec); w niektórych krajach Afryki j.r. są wykorzystywane jako języki kontaktowe; na podstawie j.r. (gł. portugalski i fr.) powstały języki kreolskie, m.in. na Antylach i w zachodniej Afryce;
fr. krystalograf i mineralog;
rozrusznik serca, stymulator serca, kardiostymulator,
rodzaj elektr. stymulatora funkcjonalnego (elektrostymulacja funkcjonalna), stosowanego w celu pobudzania mięśni komór serca do skurczu, w warunkach uszkodzenia układu bodźcotwórczo-przewodzącego serca, a zwłaszcza węzła zatokowo-przedsionkowego (naturalnego rozrusznika serca w zatoce prawego przedsionka serca) lub węzła przedsionkowo-komorowego i pęczka Hisa — manifestujących się zaburzeniami rytmu zatokowego lub upośledzeniem przewodnictwa pobudzeń do komór;
siarkowy(VI) kwas, kwas tetraoksosiarkowy, kwas siarkowy, H2SO4,
kwas tlenowy siarki(VI).
