koncertowa
Encyklopedia PWN
uwertura
muz. instrumentalny wstęp do opery, oratorium, rzadziej do kantaty lub cyklicznego utworu instrumentalnego;
[fr.],
pianista i kompozytor.
fiński architekt i urbanista.
akustyka
dział fizyki i techniki tradycyjnie obejmujący naukę o dźwięku rozumianym jako zjawisko słyszalne, związane z rozchodzeniem się fal sprężystych w ośrodku gazowym, a w miarę rozwoju także w ośrodkach ciekłym i stałym.
[gr. akoustikós ‘dotyczący słuchu’],
dział akustyki architektonicznej obejmujący zagadnienia rozchodzenia się dźwięku w pomieszczeniach zamkniętych (jakości akustycznej sal koncertowych, teatrów, studiów radiowych, telewizyjnych) oraz zagadnienia izolacji dźwiękowej przegród budowlanych (ścian, stropów i in.).
rzeźbiarz niemiecki;
