koncertowa
Encyklopedia PWN
półokrągła budowla o wklęsłym kształcie stanowiąca akustyczną obudowę estrady dla orkiestry lub chóru;
najwybitniejszy kompozytor norweski XIX w., dyrygent i pianista entuzjastycznie przyjmowany w całej Europie.
kompozytor, pianista, pedagog muzyczny, uznawany za największego twórcę w muzyce polskiej po F. Chopinie.
kompozytor rosyjski.
wytwarzanie lub modyfikowanie pola akustycznego w określonym obszarze przestrzeni zamkniętej (sala koncertowa, wnętrze kościoła, studio radiowe i telewizyjne i in.) lub otwartej (np. stadion sport., plac) za pomocą dźwiękonadawczych i dźwiękoodbiorczych urządzeń elektroakustycznych (elektroakustyka).
pianista, kompozytor, polityk, działacz społeczny.