komplementarne
Encyklopedia PWN
genet. odcinek jednoniciowego RNA, komplementarny do sekwencji mRNA, powstały w wyniku wykorzystania nici sensownej jako matrycy w procesie transkrypcji;
chemia supramolekularna, chemia „ponad cząsteczką”,
interdyscyplinarna dziedzina nauki zajmująca się syntezą złożonych układów molekularnych powstających w wyniku tworzenia się niekowalencyjnych połączeń międzycząsteczkowych (tzw. supercząsteczek) oraz badaniem ich struktury i właściwości.
substancje farmakologiczne wprowadzane do organizmu człowieka w celu powiększenia kontrastu obrazu struktur ciała, np. narządów (lub ich czynności) podczas badań wizualizacyjnych (diagnostyki obrazowej), zwłaszcza w rentgenodiagnostyce i MRI.
CMOS, ang. Complementary MOS, komplementarny układ scalony MOS,
monolityczny układ scalony z parami wzbogaconych komplementarnych tranzystorów MOS o przeciwstawnych typach kanału, tj. n i p; wytwarzany technologią zw. również CMOS.
ekon. wrażliwość popytu na zmiany jego determinant (czynników określających rozmiary popytu);
austriacki neurolog i psychiatra, twórca psychoanalizy.
