klamra
Encyklopedia PWN
styl w sztuce stworzony przez Celtów;
mur
konstrukcja budowlana jednorodna lub wielowarstwowa, wykonana ręcznie, tj. murowana z drobnowymiarowych elementów murowych łączonych zaprawą, klejem, łącznikami mech. (np. klamry, kołki, kotwy) lub zestawianych „na sucho”.
[niem. < łac.],
szlak turyst. w Tatrach Wysokich; biegnie granią łączącą Świnicę z Wołoszynem, od przełęczy Zawrat przez Kozie Wierchy, Granaty, Buczynowe Turnie do przełęczy Krzyżne;
Poieneşti-Łukaszówka kultura
archeol. kultura młodszego okresu przedrzymskiego, rozwijająca się na terenie północnej i środkowej Mołdawii,
[k. pojenẹszti ł.],
archeol. krąg kultur rozwijający się w środkowej i młodszej epoce brązu, na niektórych terenach także we wczesnej epoce żelaza (XV–IV w. p.n.e.), zajmujących rozległe obszary w środkowej i zachodniej Europie — między Bałtykiem na północy i Płw. Bałkańskim na południu, Karpatami na wschodzie i Katalonią na zachodzie;
dział stomatologii zajmujący się leczeniem ubytków uzębienia, przywracaniem uszkodzonych lub utraconych funkcji narządu żucia, z poprawą wyglądu estetycznego twarzy oraz działaniami profilaktycznymi polegającymi na zapobieganiu: zmianom w stawach skroniowo-żuchwowych, wadom zgryzu oraz chorobom przyzębia.
