kierunkowe
Encyklopedia PWN
karbonatyty
skały magmowe głębinowe lub wylewne, składające się w 50–100% z węglanów pochodzenia magmowego (kalcytu, dolomitu, ankerytu, syderytu);
[łac.],
katastrofizm
teorie geologiczne, szczególnie popularne w 1. połowie XIX w., zakładające, że w historii Ziemi miały miejsce gwałtowne wydarzenia (zalewy morskie, trzęsienia ziemi, zlodowacenia itp.), które ogarniały swym zasięgiem znaczną część lub nawet całość planety i miały wielki wpływ na losy życia na Ziemi.
[gr. katastrophḗ ‘punkt zwrotny’],
Komitet Narodowy Polski (KNP),
ugrupowanie polit. emigracji pol., zał. 8 XII 1831 w Paryżu przez J. Lelewela w celu zjednoczenia elementów demokr. emigracji dla przeciwstawienia się kierunkowi monarchiczno-konserwatywnemu emigracji;
biol. jedna z taksji, polegająca na utrzymywaniu przez organizm podczas ruchu postępowego dowolnego kąta w stosunku do kierunkowego bodźca zewnętrznego (światło, wiatr) niezależnie od upływu czasu, czym różni się od astrotaksji;
skała metamorficzna lub osadowa, twarda i zwięzła, złożona gł. z pozazębianych ziarn kwarcu;
historyk niemiecki;
