karnym
Encyklopedia PWN
określenie kodyfikacji prawa wyd. 1529, 1566 i 1588 w W. Księstwie Litew.;
zbiory dawnego prawa mazowieckiego, głównie sądowego (prawa zwyczajowe i statuty książąt mazowieckich 1377–1526);
pisarz szwajcarski, tworzący w języku niemieckim; przedstawiciel tzw. drugiego przełomu w literaturze szwajcarskiej w latach 60.;
część stosunków społecznych dotycząca wzajemnych relacji między państwami oraz innymi organizacjami politycznymi, gospodarczymi i społecznymi.
strajk
zbiorowe, dobrowolne, okresowe zaprzestanie podstawowych czynności w procesie pracy lub nauki przez grupę albo zbiorowość społeczną w celu wymuszenia realizacji jej żądań przez ośrodek nadrzędny lub grupę kierującą jej działalnością (właściciela przedsiębiorstwa, organy władz państwowych), najczęściej przerwanie pracy przez pracowników najemnych w celu poprawy warunków pracy i wynagrodzenia za nią; podejmowane głównie przez robotników przemysłowych, zwalczane przez właścicieli przedsiębiorstw (lokaut, zatrudnianie innych pracowników, tzw. łamistrajków, interwencje sił porządkowych, w tym wojska).
[ang.],
strateg
[gr. stratēgós ‘prowadzący wojsko’]: