język
Encyklopedia PWN
kirgiski język, dawniej zw. językiem karakirgiskim,
język z kipczackiej grupy języków tureckich (kipczackie języki), język Kirgizów, urzędowy w Kirgistanie;
język z kipczackiej (północno-zachodniej) grupy języków tureckich (kipczackie języki), język Kumyków;
łaciński język, łacina,
język indoeuropejski z grupy italskiej;
język z grupy języków bałtyckich z rodziny indoeuropejskich;
system językowy, za pomocą którego porozumiewają się gł. ludzie niesłyszący;
język romański, urzędowy w Portugalii, Brazylii, Mozambiku, Angoli, Republiki Zielonego Przylądka, Republiki Wysp Św. Tomasza i Książęcej, Gwinei Bissau i Timorze Wschodnim (oprócz języka tetum); stanowi też podstawę afrykańskich dialektów kreolskich (Wyspy Zielonego Przylądka) i azjatyckich (Jawa, Cejlon, Makau).
