inkwizycja

Encyklopedia PWN

[łac. contra ‘przeciw’, reformatio ‘przekształcenie’],

prąd w Kościele katolickim kształtujący XVI–XVII w. reformę życia kościelnego, będący reakcją na reformację.

[fr. quiétisme < łac. quietus ‘spokojny’, ‘spoczywający’],

nieortodoksyjny kierunek w katolickiej teologii mistycznej XVII w., którego zwolennicy (M. de Molinos, J.M. Guyon de la Motte, F. Fénelon) widzieli doskonałość w biernej i bezinteresownej postawie wewnętrznej oraz w miłości do Boga nie skażonej troską o własne zbawienie, odrzucali czynną ascezę, modlitwę błagalną i niemistyczną medytację,

Landa Diego de, ur. 1524(?), Cifuentes (Hiszpania), zm. 1579, Nowa Hiszpania,

hiszp. misjonarz i kronikarz, franciszkanin;

Loyola

[lojọla]

Ignacy, Ignacio de Loyola Wymowa

, łac. Ignatius de Loyola, właśc. Iñigo López de Racalde Wymowa

, święty, ur. 23 X 1491, zamek Loyola, prow. Guipúzcoa (Baskonia), zm. 31 VII 1556, Rzym,

hiszpański teolog, ksiądz, założyciel Towarzystwa Jezusowego.

Luis de León, ur. 1527(?), Belmonte del Tajo (prow. Cuenca), zm. 23 VIII 1591, Madrigal de las Altas Torres (prow. Ávila),

hiszp. poeta i pisarz rel., augustianin;

marrani

[hiszp. marrano ‘świnia’],

marani,

pejoratywne określenie Żydów w Hiszpanii i Portugalii, którzy ochrzcili się, aby uniknąć prześladowań rel. (inkwizycja), ale potajemnie wielu z nich nadal praktykowało judaizm;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>