indukcyjnego
Encyklopedia PWN
przyrząd elektronowy w postaci próżnioszczelnego naczynia (bańki), z umieszczonymi w nim elektrodami, pomiędzy którymi może zachodzić wyładowanie elektryczne, przejawiające się przepływem strumienia swobodnych ładunków, zazwyczaj elektronów, niekiedy również jonów;
Lenz Heinrich Friedrich Emil, Emilij Lenc, ur. 12 II 1804, Dorpat (ob. Tartu), zm. 10 II 1865, Rzym,
fizyk ros., pochodzenia niemieckiego;
metodol. sformułowane 1843 przez J.S. Milla tzw. kanony indukcji eliminacyjnej, tj. schematy wnioskowania indukcyjnego, pozwalające ustalać związki przyczynowe między występowaniem zjawisk różnego rodzaju;
mostek elektr. służący do pomiaru rezystancji, indukcyjności i pojemności elementów elektr. (np. rezystora, kondensatora, cewki indukcyjnej) oraz innych wielkości fiz. jednoznacznie z nimi związanych (np. temperatury).
Nagel Ernest, ur. 16 XI 1901, Nové Město (Austro-Węgry, obecnie w Czechach), zm. 20 IX 1985, Nowy Jork,
amer. logik i filozof;
opór elektryczny, oporność elektryczna,
wielkość charakteryzująca przewodnik (gałąź obwodu elektrycznego).
