harmoniczna

Encyklopedia PWN

[łac.],

fiz. układ fiz. (mech., elektr.) wykonujący drgania wokół położenia równowagi trwałej.

subiektywna cecha dźwięku odczuwana słuchem i odróżniająca od siebie dźwięki o tej samej głośności i wysokości (wytwarzane przez różne źródła, np.: instrumenty muzyczne, głosy ludzi, ptaków i zwierząt, hałasy maszyn), zależna głównie od składu widmowego danego dźwięku, ale także od jego dynamiki (zmienności w czasie transjentów narastania czy zanikania dźwięku).

dur-moll system,

muz. system organizacji materiału dźwiękowego w muzyce eur., panujący od ok. poł. XVII do pocz. XX w., zw. też systemem funkcyjnym, systemem tonalnym lub tonalnością dur-moll.

fale,

fiz. zaburzenia pól fizycznych rozchodzące się ze skończoną prędkością i przenoszące energię;

Haydn

[haⁱdn]

Joseph