gród
Encyklopedia PWN
książę pol., syn Kazimierza I Odnowiciela, brat króla Bolesława II Szczodrego, ojciec Zbigniewa (ze związku niedynastycznego) i Bolesława III Krzywoustego.
miasto w województwie kujawsko-pomor., pow. grodzki, na styku kotlin Płockiej i Toruńskiej oraz Pojezierza Dobrzyńskiego, nad Wisłą i jej lewym dopływem Zgłowiączką, poniżej zapory tworzącej Jez. Włocławskie; siedziba pow. włocławskiego.
w średniowiecznej Polsce urzędnik zarządzający majątkiem książęcym, biskupim, możnowładczym lub gospodarką grodu książęcego;
m. powiatowe w województwie lubelskim, na obszarze Garbu Włodawskiego, nad Bugiem, u ujścia Włodawki, przy granicy z Białorusią, w pobliżu granicy z Ukrainą, w sąsiedztwie Sobiborskiego Parku Krajobrazowego.
Włodzimierz, Władịmir, Włodzimierz nad Klaźmą,
m. w Federacji Ros., nad Klaźmą;
Włodzimierz, Wołodymyr, Volodymyr, 1945–2021 Włodzimierz Wołyński,
m. na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, nad Ługą (dopływ Bugu), w pobliżu granicy z Polską.