graficzne
Encyklopedia PWN
najstarsza technika graficzna wypukła (grafika), także nazwa odbitki.
rodzina fr. architektów, rytowników i teoretyków sztuki działających XVI–XVII w.
fr. malarz i grafik;
edytorstwo
zespół czynności związanych z opracowaniem i wydaniem tekstów drukiem; — prace programowe, organizacyjne, redakcyjne, adiustacja, a także opracowanie graficznej formy książki i współdziałanie w tym zakresie z drukarnią;
[łac.],
metoda badania mózgu za pomocą elektroencefalografu, polegająca na pomiarze i rejestracji przebiegów czasowych potencjałów elektrycznych mózgu i ich analizie.
elektrokardiograf
aparat elektroniczny do graficznej rejestracji potencjałów czynnościowych serca;
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, kardía ‘serce’, gráphō ‘piszę’],