graf
Encyklopedia PWN
językozn. w początkowych wersjach gramatyki transformacyjno-generatywnej (transformacyjna gramatyka) bezpośrednio dostępna interpretacji struktura zdania przeciwstawna strukturze głębokiej;
problematyka badawcza, której podstawy metodol. wynikają z istnienia wspólnych cech różnorodnych w swej naturze systemów, zjawisk i procesów (fiz., techn., ekon., biol., społ.), co umożliwia jednolite ich traktowanie.
szeryfy
poligr. krótkie, poprzeczne lub ukośne kreski stanowiące zakończenia znaków graf. (liter, cyfr) w niektórych krojach pisma.
[ang.],
topologia
mat.:
[gr. tópos ‘miejsce’, ‘okolica’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],