geodezyjnego
Encyklopedia PWN
geodeta; specjalista w dziedzinie geodezji satelitarnej, geodezji wyższej i grawimetrii;
instrument geodezyjny stosowany w tachimetrii, rodzaj teodolitu wyposażonego w dalmierz;
teodolit
instrument geodezyjny przeznaczony do pomiarów w terenie kątów poziomych i pionowych.
[gr.],
geod. całokształt prac, w wyniku których uzyskuje się graficzny obraz powierzchni terenu, zwykle w postaci mapy topograficznej;
sieć trójkątów, których wierzchołkami są punkty geodezyjne w terenie;
trilateracja
dawna metoda wyznaczania współrzędnych punktów geodezyjnych w terenie za pomocą układu trójkątów lub czworoboków (tworzących tzw. łańcuchy lub sieć powierzchniową), których wierzchołkami są punkty poziomej osnowy geodezyjnej;
[łac.],
