funkcję
Encyklopedia PWN
mat. klasa funkcji rozpatrywanych w teorii funkcji rzeczywistych i analizie funkcjonalnej;
mat. funkcje Yn(θ, φ) dwóch zmiennych kątowych θ i φ (θ, φ — współrzędne sferyczne, czyli współrzędne punktu na sferze) będące rozwiązaniami równania różniczkowego o pochodnych cząstkowych: 
, które pojawia się np. podczas całkowania we współrzędnych biegunowych równania Schrödingera, opisującego ruch elektronu w atomie wodoru;
, które pojawia się np. podczas całkowania we współrzędnych biegunowych równania Schrödingera, opisującego ruch elektronu w atomie wodoru;
funkcja dzeta (zeta) Riemanna, funkcja ζ,
mat. funkcja zmiennej zespolonej, dla z mających część rzeczywistą większą od 1 określona wzorem 
;
mat. funkcja spełniająca równanie Laplace’a; dokładniej — funkcja rzeczywista u (określona na otwartym podzbiorze Ω przestrzeni ℝ, n ≥ 2, mająca ciągłe pochodne cząstkowe do rzędu 2. włącznie), która spełnia równanie 
dla wszystkich x ∈ Ω.
dla wszystkich x ∈ Ω.
mat. funkcja f: Ω → 
, która ma pochodną zespoloną 
w każdym punkcie a ∈ Ω (Ω jest podzbiorem otwartym płaszczyzny zespolonej );
, która ma pochodną zespoloną w każdym punkcie a ∈ Ω (Ω jest podzbiorem otwartym płaszczyzny zespolonej );
