funkcjonalna
Encyklopedia PWN
niem. psycholog, pedagog i filozof;
stan zorganizowania, zespolenia i zharmonizowania różnorodnych elementów tworzących zbiorowość społeczną, odnoszący się do sfery norm i wartości, działań oraz łączności pomiędzy jednostkami i grupami społecznymi.
arch. termin używany na określenie co najmniej jednopiętrowego, murowanego miejskiego domu mieszkalnego;
kierunek badawczy w językoznawstwie stworzony 1875–83 na uniwersytetu w Kazaniu przez J. Baudouina de Courtenay i M. Kruszewskiego;
w najszerszym ujęciu część kultury społeczeństwa, odnosząca się do sfery polityki, a więc do zachowań politycznych rządzących i rządzonych, stylu przywództwa politycznego, stosunku jednostki do państwa, zakresu ingerencji państwa w życie prywatne.
makrofagów układ, siateczkowo-śródbłonkowy układ,
zool. funkcjonalna grupa wszystkich typów makrofagów tkankowych i komórek pokrewnych, będących istotnym elementem układu odpornościowego organizmu oraz biorących udział w przebudowie tkanek;
