formowanie
Encyklopedia PWN
regularne i konspiracyjne pol. formacje zbrojne, walczące 1939–45 w obronie Polski i w celu wyzwolenia kraju spod okupacji.
prasa polska od XIX w.,
rycerstwo
warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).
[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],
łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,
okres historii w kręgu kultury europejskiej obejmujący czasy między upadkiem cesarstwa rzymskiego a przemianami zachodzącymi w Europie w dobie odrodzenia;
włókna syntetyczne otrzymywane z polietylenu niskociśnieniowego (mają lepsze właściwości) lub polietylenu wysokociśnieniowego;
związek taktyczny PSZ podlegający władzom RP na uchodźstwie, formowany od XII 1941, początkowo w Egipcie (Kair), od III 1942 w Palestynie (Rehowot);
