formalne
Encyklopedia PWN
logik, matematyk i filozof, malarz i teoretyk sztuki.
dział filozofii zajmujący się badaniem podstaw logiki;
inform. narzędzie do formułowania programów dla komputerów; jest językiem formalnym, którego składnia określa zasady zapisu programów (w sposób jednoznaczny i łatwy do analizy), a semantyka przypisuje programom ich interpretację (określa efekty działania programu zapisanego w języku programowania).
logik polski, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli lwowsko-warszawskiej szkoły filozoficznej.
nauki dedukcyjne, nauki formalne, nauki aprioryczne,
naukozn., metodol. nauki, w których jedyną podstawą uznawania zdań, nie będących aksjomatami ani definicjami, jest ich wyprowadzanie przez dedukcję ze zdań już wcześniej uznanych;
