finansowym
Encyklopedia PWN
ekonomista i polityk; twórca programu zmiany systemowej polskiej gospodarki.
centrala finansowa spółdzielczości pol., zał. 1885 w Poznaniu, działalność rozpoczął 1886 jako centrala finansowa spółdz. banków lud., zrzeszających pol. rzemieślników, kupców i chłopów w zaborze pruskim; od 1946 pod nazwą Bank Rzemiosła i Handlu;
ekon. międzynarodowe instytucje finansowe działające na podstawie międzypaństwowych porozumień, tworzone w celu dokonywania międzynarodowych operacji finansowych, m.in. finansowania i kredytowania wymiany handlowej i inwestycji o międzynarodowym znaczeniu oraz przeprowadzania związanych z nimi rozliczeń, także wspierania rozwoju gospodarczego państw.
bilans księgowy, bilans przedsiębiorstwa,
ekon. zestawienie wyrażonych wartościowo zasobów majątkowych (aktywów) oraz źródeł ich finansowania (pasywów) na dany dzień, zwany bilansowym, którym jest zwykle ostatni dzień roku kalendarzowego.
alternatywna forma finansowania szkół i placówek oświat., polegająca na przekazaniu przez władze państw. rodzicom, posiadającym dzieci w wieku obowiązku szkolnego, uprawnień — w formie papieru wartościowego czy odrębnego dokumentu — do korzystania z określonej kwoty środków budżetowych, z przeznaczeniem na kształcenie ich dzieci w dowolnie wybranej placówce edukacyjnej.
