filozoficzny
Encyklopedia PWN
antropocentryzm
pogląd uznający człowieka za centrum całej rzeczywistości (przeciwstawny wobec teocentryzmu i kosmocentryzmu), a w wersji umiarkowanej akcentujący wyjątkową pozycję człowieka w świecie.
[gr. ánthrōpos ‘człowiek’, łac. centrum ‘środek’],
angielski filozof i uczony.
pisarz francuski, romantyk i jednocześnie wielki realista.
filozof francuski, jeden z najważniejszych myślicieli XX w..
Bóg, bóg,
ponadziemska istota, będąca racją istnienia i funkcjonowania świata i człowieka.
grecka starożytna szkoła filozoficzna, założona przez Anystenesa z Aten na przełomie V i IV w. p.n.e. i rozwijająca się w Grecji i Rzymie do IV w. n.e.;
