teocentryzm
filoz., teol. przekonanie, że Bóg jest przyczyną, ośrodkiem i ostatecznym celem wszystkiego, co istnieje;
[gr.],
teocentryzm
Encyklopedia PWN
w teologii chrześcijańskiej — zasada strukturalna, akcentująca merytoryczne pierwszeństwo zagadnień dotyczących bezpośrednio Boga.
