filozoficznej

Encyklopedia PWN

kierunek filozoficzny ukształtowany w 2. połowie XIX w., rozwijający się na gruncie recepcji głównych założeń filozofii transcendentalnej I. Kanta;

neokonfucjanizm,

kierunek w filozofii chińskiej powstały podczas panowania dynastii Song (960–1279) jako odnowienie konfucjanizmu o orientacji tradycyjnej, podbudowany dualistyczną kosmologią i antropologią filozoficzną;

neopozytywizm

[gr.-łac.],

pozytywizm logiczny, zw. również trzecim pozytywizmem,

empirystyczny kierunek filozoficzny XX w., najbardziej wpływowy w okresie międzywojennym, propagujący hasło walki z filozofią tradycyjną, metafizyką, oraz głoszący postulat uprawiania „filozofii naukowej”, pojmowanej jako logiczna analiza języka.

Ockham

[ọkəm]

Wilhelm, William of Ockham Wymowa