filozoficznej
Encyklopedia PWN
francuski antropolog i filozof, twórca antropologii strukturalnej.
makrokosmos
filoz. pewna szersza całość rozpatrywana jako przeciwieństwo jednego ze swych elementów (mikrokosmos);
[gr.],
manieryzm
termin używany w historii sztuki, przyjęty od lat 20. XX w. na określenie zjawisk w sztuce europejskiej XVI w.
[fr. maniérisme < manière ‘sposób’],
niemiecki filozof, działacz polityczny; jeden z najważniejszych teoretyków i ideologów socjalizmu.
medytacja
filoz. rozmyślanie, rozważanie, którego przedmiotem są zagadnienia ogólne, abstrakcyjne;
[łac., ‘rozważanie’, ‘przygotowanie’],
Mezopotamia, Międzyrzecze,
kraina geograficzna i historyczna na Bliskim Wschodzie, w dorzeczu Tygrysu i Eufratu, głównie w Iraku, Syrii i Iranie, częściowo w granicach Turcji i Kuwejtu;
