empirycznych

Encyklopedia PWN

Śankara, sanskr. Śaṅkara, ur. 788(?), Kalad(?), zm. 820(?), Kedarnath,

filozof indyjski.

w aspekcie pragmatycznym — nauka o metodach działalności nauk. i stosowanych w nauce procedurach badawczych;

metodol. system twierdzeń logicznie i rzeczowo uporządkowanych, powiązanych określonymi stosunkami log. występującymi w danej nauce, oraz spełniający przyjęte w niej kryteria naukowości i poprawności metodologicznej.

typ

[łac. < gr. týpos ‘odbicie’, ‘obraz’],

metodol. we współcz. metodologii nauk empirycznych obiekt lub konstrukcja pojęciowa (pojęcie typologiczne o charakterze wzorca), służące systematyzacji i opisowi nauk. danej dziedziny rzeczywistości;

Ajdukiewicz Kazimierz, ur. 12 XII 1890, Tarnopol, zm. 12 IV 1963, Warszawa,

polski logik i filozof.

funkcjonalizm

[łac.],

określenie poglądów głoszonych (zwłaszcza na przeł. XIX i XX w.), przez niektórych pozytywistycznie i fenomenalistycznie nastawionych metodologów nauk przyr. i społecznych,

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>