empiryczny

Encyklopedia PWN

w naukach społ. empiryczne określanie kategorii opisujących typ doświadczenia społ.;

[gr. análysis ‘rozłożenie’, ‘rozbiór’],

metoda rozwiązywania problemów drogą wyodrębniania i badania zagadnień bardziej podstawowych z zastosowaniem środków szeroko pojętej logiki (semiotyka, logika formalna, metodologia nauk).

Arrheniusa równanie,

zależność stałej szybkości reakcji chem. k od temperatury T, podana 1889 przez S.A. Arrheniusa w postaci empirycznego równania: lnk = B − A/T, gdzie A i B — stałe dla danej reakcji chem., T — temperatura bezwzględna.

asocjacjonizm

[łac. associatio ‘połączenie’],

psychol. teoria, która całość życia psychicznego człowieka tłumaczy tworzeniem się skojarzeń (asocjacji);

auksochrom

[gr. aúxō ‘wzmacniam’, chrṓma ‘barwa’],

według klas., empirycznej teorii barwności ugrupowanie atomów, np. –OH, –NH₂, które wprowadzone do cząsteczki określonego związku org., tzw. chromogenu, powoduje nasilenie jego barwy i jednocześnie nadaje mu wszelkie cechy barwnika użytkowego (tzn. umożliwia wiązanie z barwionym materiałem);

Bacon

[bẹık^ən]

Roger