auksochrom
 
Encyklopedia PWN
auksochrom
[gr. aúxō ‘wzmacniam’, chrṓma ‘barwa’],
według klas., empirycznej teorii barwności ugrupowanie atomów, np. –OH, –NH2, które wprowadzone do cząsteczki określonego związku org., tzw. chromogenu, powoduje nasilenie jego barwy i jednocześnie nadaje mu wszelkie cechy barwnika użytkowego (tzn. umożliwia wiązanie z barwionym materiałem);
zgodnie ze współcz. teorią barwności auksochromy są elektrodonorami, ugrupowaniami sprzyjającymi polaryzacji cząsteczki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia