auksochrom

auksochrom

[gr. aúxō ‘wzmacniam’, chrṓma ‘barwa’],

według klas., empirycznej teorii barwności ugrupowanie atomów, np. –OH, –NH₂, które wprowadzone do cząsteczki określonego związku org., tzw. chromogenu, powoduje nasilenie jego barwy i jednocześnie nadaje mu wszelkie cechy barwnika użytkowego (tzn. umożliwia wiązanie z barwionym materiałem);

zgodnie ze współcz. teorią barwności auksochromy są elektrodonorami, ugrupowaniami sprzyjającymi polaryzacji cząsteczki.