empiryczny
Encyklopedia PWN
dokumentów osobistych metoda, zw. także metodą biograficzną,
socjol. jedna z metod badań empirycznych polegająca na gromadzeniu danych i informacji o życiu społecznym utrwalonych w tzw. dokumentach osobistych, tj. dokumentach, w których opisy pewnych sytuacji społecznej zawierają również osobisty pogląd piszącego na daną sytuację społeczną.
francuski socjolog i filozof, twórca francuskiej szkoły socjologicznej.
dydaktyka
dział pedagogiki zajmujący się analizą celów, treści, metod, zasad i form organizacyjnych procesów kształcenia (nauczania i uczenia się) oraz ich psychol.-społ. uwarunkowań.
[gr. didaktikós ‘dający się nauczyć’ < didáskō ‘uczę’],
współcz. kierunek teorii i filozofii prawa, który przyjmuje za punkt wyjścia założenia filozofii fenomenologicznej;
ekonometria
dział ekonomii, który zajmuje się mierzeniem zależności omawianych w teoretycznej analizie ekonomicznej.
[gr. oikonomía ‘zarządzanie gospodarstwem’, metréō ‘mierzę’],
empiryzm logiczny, neopozytywizm, pozytywizm logiczny:
