elektrostatycznych
Encyklopedia PWN
metoda wytwarzania kopii przy użyciu kserokopiarek.
poligr. jedna z metod wytwarzania kopii;
elektron
cząstka elementarna o masie me = 0,510 998 902(21) MeV/c2 (9,109 381 88(72) · 10–31 kg) i ładunku elektrycznym e = −1,602 176 462(63) · 10–19 C, występująca w 2 stanach ładunkowych: jako ujemny — negaton, i dodatni — pozyton;
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’],
elektryczność
zjawiska związane z istnieniem, ruchem i oddziaływaniem ładunków elektrycznych oraz z polem elektrycznym;
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’],
fiz. wytwarzanie w ciele elektrycznie obojętnym nadmiaru ładunków elektrycznych jednego znaku;
fale elektroakustyczne, fale plazmowe, fale elektrostatyczne,
wywołane oscylacjami plazmowymi rozchodzące się zaburzenia neutralności plazmy;
