dynamiczna
Encyklopedia PWN
mat. procedura przypisująca układowi dynamicznemu (X, T) nowy (zrenormalizowany) układ dynamiczny, polegająca na odpowiednim wyborze mniejszego fragmentu przestrzeni fazowej X, zastąpieniu przekształcenia T tzw. przekształceniem pierwszego powrotu do tej mniejszej dziedziny, a następnie jej przeskalowaniu do wyjściowych rozmiarów.
dziedzina plast. twórczości symbol., której przedmiotem jest kształtowanie kompozycji trójwymiarowych, na ogół pozbawionych funkcji użytkowych;
Skopas, żył w IV w. p.n.e.,
jeden z najwybitniejszych rzeźbiarzy i architektów gr., pochodzący z Paros;
techn. zdolność materiału do przeciwstawiania się odkształceniom plast. (trwałym) przy lokalnym — statycznym lub dynamicznym — wywieraniu nacisku na małą powierzchnię materiału.
najstarszy gr. pomnik hist. w Atenach, wyobrażający Harmodiosa i Aristogejtona, zabójców tyrana Hipparcha (514 p.n.e.) — symbol wolności ludu ateńskiego;
