Skopas
 
Encyklopedia PWN
Skopas, żył w IV w. p.n.e.,
jeden z najwybitniejszych rzeźbiarzy i architektów gr., pochodzący z Paros;
działał ok. 370–330 p.n.e. w Grecji i Azji Mniejszej; rywal Praksytelesa; inicjator patetycznego stylu w rzeźbie; współtwórca fryzu Amazonomachia (ok. 350 p.n.e., zachowane fragmenty) w mauzoleum w Halikarnasie i reliefów na kolumnach (przed 340 p.n.e.) Artemizjonu w Efezie; projektant i realizator doryckiej świątyni Ateny Alea w Tegei, do której wykonał posągi Asklepiosa i Hygiei oraz rzeźby przyczółków (zachowane tzw. głowy w Tegei); autor wielu innych sławnych kompozycji wolno stojących (z brązu i marmuru), m.in. Potosa, Szalejącej menady, Afrodyty Pandemos; styl Skopasa (m.in. silna ekspresja twarzy, dynamiczna kompozycja) był kontynuowany i rozwijany przez rzeźbiarzy gr. III–I w. p.n.e.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia