duch
Encyklopedia PWN
poeta, dramaturg, który stworzył oryginalny wariant polskiego romantyzmu.
Montesquieu
francuski prawnik, myśliciel i pisarz polityczny, jeden z głównych przedstawicieli oświecenia.
[mąteskjọ̈]
Charles-Louis de Secondat, baron de la Brède et de Montesquieu, Monteskiusz, ur. 18 I 1689, zamek La Brède k. Bordeaux, zm. 10 II 1755, Paryż,
najwyższy bóg w niektórych religiach przedawestyjskich (tzn. przed reformą Zaratusztry) oraz w zaratusztrianizmie i jego późniejszej odmianie zoroastryzmie.
Augustyn, Augustyn z Hippony, Augustyn Aureliusz, łac. Aurelius Augustinus, święty, ur. 13 XI 354, Tagasta, Numidia (ob. Suk Ahras, Algieria), zm. 28 VIII 430, Hippo Regius (Hippona, ob. Labda k. Annaby, Algieria),
najznamienitszy Ojciec Kościoła i jeden z czterech wielkich Doktorów Kościoła zachodniego, główny autorytet filozofii i teologii zachodniej do XIII wieku.
ekstatyczny kompleks wierzeń i praktyk w obrębie systemów rel., oparty na zinstytucjonalizowanych stanach transowych osiąganych przez przedstawicieli społeczności (szaman), których celem jest uzyskanie i podtrzymywanie kontaktów z niewidzialnym światem duchów.