drukarski
Encyklopedia PWN
linotyp
dawne urządzenie do składania tekstów, składarka wierszowa;
[łac. linea ‘wiersz’, gr. týpos ‘czcionka’],
historyk staropolskiej literatury i książki, bibliolog, bibliotekarz;
poligr. urządzenie do odlewania pojedynczych czcionek lub wierszy oraz justunku lub innych elementów zecerskich ze stopu drukarskiego (stopy drukarskie);
właściwość substancji polegająca na braku zdolności jej cząsteczek do oddziaływania z cząsteczkami rozpuszczalnika niepolarnego (ogólnie zw. olejem), także makroskopowa cecha materiałów;
papier
materiał w postaci wstęgi lub arkuszy, wytwarzany z masy papierniczej, służący do druku, pisania, pakowania, celów przemysłowo-technicznych, higienicznych i in.;
[gr.],
prasa
ogół druków o charakterze informacyjnym i regularnej częstotliwości ukazywania się, obejmujący wszystkie rodzaje periodyków, tj. dzienniki, gazety, tygodniki, miesięczniki, kwartalniki, półroczniki i roczniki, w potocznym znaczeniu dzienniki i gazety (p. codzienna o treści ogólnej) oraz tygodniki (czasopisma) o treści ogólnej.
[łac. presso ‘tłoczę’],