dostateczny
Encyklopedia PWN
mat. dział analizy mat., który zajmuje się wyznaczaniem ekstremów i punktów kryt. funkcjonałów, tzn. wielkości zmiennych, definiowanych w taki sposób, że każdej funkcji u (lub krzywej, powierzchni itp.), należącej do ustalonej klasy, odpowiada liczba I[u], będąca wartością pewnej całki, np. (1) I[u] = ∫Ω F(x, u(x), Du(x))dx (rozpatruje się także zagadnienia wariacyjne, w których funkcja F zależy od pochodnych wyższych rzędów funkcji u).
część roku, podczas której roślinność może się rozwijać ze względu na dostateczną ilość wilgoci i ciepła;
Weierstrass 
, ur. 31 X 1815, Ostenfelde k. Ennigerloh, zm. 19 II 1897, Berlin,
matematyk niemiecki;
[wạiərsztra:s]
Karl (Theodor Wilhelm) , ur. 31 X 1815, Ostenfelde k. Ennigerloh, zm. 19 II 1897, Berlin,
filozof niemiecki.
zespół elementów przewodzących (prąd elektr.), wykazujący dostateczną spoistość mech. i dostatecznie duże przewodnictwo elektr. na obszarze przejściowym między tymi elementami.
