dobroć
Encyklopedia PWN
Benedykt z Nursji, święty, ur. ok. 480, Nursja (ob. Norcia w Umbrii, Włochy), zm. 21 III 547, Monte Cassino,
opat, założyciel i twórca reguły zakonu benedyktynów, organizator życia zakonnego w zachodniej Europie.
jedno z najważniejszych i najbardziej ogólnych pojęć filozoficznych, oznaczające: 1) wszystko, co istnieje, tzn. zbiór wszystkich rzeczy w ogóle; 2) każdą poszczególną rzecz, o ile stanowi ona pewien odrębny od innych rzeczy zespół treści; 3) sam „moment istnienia”, tzn. to, że każda rzecz lub ich zbiór różnią się od nicości.
Dickens 
, ur. 7 II 1812, Landport k. Portsmouth, zm. 9 IV 1870, Gadshill k. Rochester (hrab. Kent),
powieściopisarz angielski; najwybitniejszy przedstawiciel angielskiej powieści społeczno-obyczajowej 2. połowy XIX w..
[dı̣kınz]
Charles , ur. 7 II 1812, Landport k. Portsmouth, zm. 9 IV 1870, Gadshill k. Rochester (hrab. Kent),
pisarz mołdawski, tworzył także w języku rosyjskim;
sprawność charakteru w odniesieniu do pragnień, uczuć, trudności życiowych, okoliczności działania; cnota, męstwo, doskonałość, sprawność w wywiązywaniu się z zadań określonych przez rolę społeczną;
