diagnostyczne

Encyklopedia PWN

[łac.-gr.],

radiologiczna metoda diagnostyczna badania stanu rdzenia kręgowego (mielografia), a zwłaszcza korzeni (łac. radiculi) rdzeniowych;

radiofarmaceutyki

[łac.-gr.],

związki chemiczne o cząsteczkach zawierających jeden lub więcej atomów promieniotwórczych, stosowane w diagnostyce i lecznictwie.

radioimmunologia

[łac.-gr.],

RIA,

metoda diagnostyczna oznaczania poziomu markerów nowotworowych i hormonów we krwi, oparta na reakcji antygenu z przeciwciałem, w której znakowany radioizotopem może być antygen (metoda radioimmunologiczna) lub przeciwciało (metoda immunoradiometryczna);

radiologia

[łac. radius ‘promień’, gr. lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

dziedzina zajmująca się zastosowaniem promieniowania jonizującego;

radiotechnika

[łac.-gr.],

dział nauki i techniki, zajmujący się metodami wytwarzania drgań elektr. i fal radiowych oraz ich wykorzystaniem w procesach przesyłania i przetwarzania informacji (radiokomunikacja, telewizja, radiolokacja, radiofonia), w procesach sterowania (telemechanika), a także w grzejnictwie elektrycznym, mikrofalowej technice oraz w medycynie (m.in. do celów diagnostycznych i leczn.).

rentgenokinematografia,

med. rentgenowska metoda diagnostyczna polegająca na rejestracji ruchomych obiektów anatomicznych (serca, płuc, przewodu pokarmowego);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>