diagnostyczne

Encyklopedia PWN

[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, kóchlos ‘ślimak’, ‘muszla’, gráphō ‘piszę’],

jedna z metod diagnostycznych elektrografii, wykorzystywana w badaniach stanu ucha wewn. na podstawie pomiaru czynności elektr. ślimaka, pojawiającej się pod wpływem bodźców akustycznych;

endoskop

[gr. éndon ‘wewnątrz’, skopéō ‘patrzę’],

wziernik,

urządzenie umożliwiające oglądanie w celach diagnostycznych (endoskopia) obszarów ciała normalnie niedostępnych obserwacji wzrokowej (zachyłków, wnęk lub jam ciała),

enzymy

[gr. en zýmē ‘w zaczynie’],

biokatalizatory, dawniej fermenty,

białkowe katalizatory reakcji chemicznych w układach biologicznych.

erytrocyty

[gr.],

krwinki czerwone, czerwone ciałka krwi,

komórki krwi kręgowców zawierające barwnik oddechowy hemoglobinę.

ESPU, Elektroniczny Sprzęt Powszechnego Użytku,

masowo produkowane i powszechnie używane urządzenia elektroniczne (np.: radioodbiorniki, telewizory, magnetofony, magnetowidy, odtwarzacze CD, kamery wideo) o różnym standardzie, przeznaczone na ogół dla indywidualnego odbiorcy;

ezofagoskop

[gr.],

przyrząd do wziernikowania przełyku;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>