depolaryzacją
Encyklopedia PWN
biol. stan czynnościowy receptora, włókna nerwowego, komórki, ośrodka nerwowego lub narządu, przeciwny do hamowania (fizjol.), spowodowany zadziałaniem bodźca fiz. lub chem. albo związku biol. aktywnego (hormonu, przekaźnika).
przedsionkowo-komorowy układ, układ bodźco-przewodzący serca,
zespół przekształconych komórek mięśnia sercowego, odpowiedzialnych za generowanie i przewodzenie rytmicznych bodźców pobudzających kardiocyty (komórki mięśnia sercowego) do skurczu;
fizjol. zmniejszenie długości mięśnia przy jego stałym napięciu (skurcz izotoniczny) albo zwiększenie napięcia mięśnia bez istotnej zmiany jego długości (skurcz izometryczny);
chemik;
śródchłonka, endolimfa, chłonka wewnętrzna,
płyn wypełniający błędnik błoniasty ucha wewn.;
grupa leków wywołujących zwiotczenie mięśni szkieletowych;
