dany
Encyklopedia PWN
wojny polsko-moskiewskie 1492–1667,
wojny toczone przez Polskę i Litwę z Moskwą (Rosją) od końca XV w. do XVII w. Wzrost siły wielkiego księstwa moskiewskiego, jaki nastąpił w XV w., a którego świadectwem było ostateczne zrzucenie zwierzchnictwa tatarskiego (1480), i głoszony przez władców moskiewskich program zjednoczenia wszystkich ziem ruskich pod zwierzchnictwem Moskwy (tzw. zbieranie ziem ruskich) doprowadziły do wojen moskiewsko-litewskich, do których następnie włączyła się także Polska; istotnym czynnikiem było również dążenie Rosji do uzyskania dostępu do morza.
wojny polsko-ruskieX–XIV w.,
wojny spowodowane wzajemnymi interwencjami dynastycznymi, zatargami granicznymi, a niekiedy także próbami opanowania całych dzielnic.
wojny polsko-szwedzkie1563–1721,
wojny między Polską a Szwecją od połowy XVI w. do początku XVIII w. Przyczyną ich było dążenie Szwecji do opanowania południowo-wschodnich i południowych wybrzeży Morza Bałtyckiego, sprzeczne z interesami Polski w Inflantach i z jej próbami (od czasów Zygmunta II Augusta) prowadzenia własnej polityki morskiej (dominium maris Baltici); dodatkowym powodem wojen był konflikt dynastyczny.
wojny polsko-tureckie 1497–1699,
wojny Rzeczpospolitej z Turcją toczone od końca XV w. do XVII w.
pisarz szwajcarski, tworzący w języku niem., malarz i rysownik;
woluntaryzm
tendencja do akcentowania istnienia w psychice ludzkiej woli i traktowania jej jako motoru wszelkich ludzkich poczynań;
[łac. voluntas ‘wola’],
