ciśnienie
Encyklopedia PWN
przenoszenie ciał stałych, szczególnie materiałów sypkich (proszków, drobnych ziaren), poprzez unoszenie ich w strumieniu powietrza płynącego zamkniętym rurociągiem w wyniku różnicy ciśnień na jego końcach;
Trevithick 
, ur. 13 IV 1771, k. Illogan (Kornwalia), zm. 22 IV 1833, Dartford (hrab. Kent),
brytyjski mechanik, wynalazca, pionier kolei.
[trẹwəŧık]
Richard , ur. 13 IV 1771, k. Illogan (Kornwalia), zm. 22 IV 1833, Dartford (hrab. Kent),
rodzaj silnika wodnego przetwarzającego energię mechaniczną wody na pracę użyteczną wskutek zmiany krętu lub pędu wody przepływającej przez wirnik — organ roboczy turbiny.
ruch powietrza, przy którym prędkość przepływu i ciśnienie, a często inne wielkości charakteryzujące stan atmosfery ziemskiej (np. temperatura, wilgotność), podlegają nieustannym fluktuacjom w czasie i przestrzeni; t. w a.z. występuje zarówno w skali tysięcy km (np. wiatry i ruchy pionowe uczestniczące w ogólnej cyrkulacji atmosfery) setek km (wiatry i cyrkulacje towarzyszące wyżom i niżom atmosferycznym), kilku lub kilkunastu km (przepływy związane np. z burzami), setek i dziesiątek m (porywy i podmuchy wiatru), pojedynczych metrów czy nawet centymetrów.
materiały, których podstawowym składnikiem jest drewno;
ultrafiltracja, ultrafiltrowanie,
filtracja pod zwiększonym ciśnieniem, przez przegrody (membrany) o bardzo małych średnicach porów (oddzielanie cząstek o wielkości 0,005–0,1 µm, różnica ciśnień 0,5–1 MPa)
