ciepłe
Encyklopedia PWN
bud. doprowadzanie ciepła do pomieszczeń w celu podwyższenia w nich temperatury powietrza stosownie do potrzeb ich użytkowników.
silnik tłokowy, który pracuje wg zamkniętego obiegu termodynamicznego z regeneracją ciepła, z okresowym sprężaniem i rozprężaniem stale tej samej masy czynnika roboczego (najczęściej wodoru, helu, powietrza).
termodynamiczny obieg, cykl termodynamiczny, obieg cieplny, cykl cieplny,
fiz. przebiegający cyklicznie zespół procesów termodynamicznych, po wykonaniu których układ termodynamiczny (często zw. ciałem roboczym lub czynnikiem termodynamicznym) wraca do stanu początkowego;
kontynent na półkuli zachodniej, część Ameryki;
diatermia
początkowo metoda leczn. polegająca na nagrzewaniu ciała za pomocą fal elektromagnetycznych o częst. radiowych, obecnie termin określający także generatory tych fal (stosowane w medycynie od 1928).
[gr. diá ‘przez’, thérmē ‘gorąco’],
zasady sformułowane na podstawie wyników badań prowadzonych od końca XIX w. nad wpływem czynników środowiska (gł. temperatury) na kształt i zabarwienie zwierząt;
