chlorofil c
Encyklopedia PWN
zielone barwniki fotosyntetyczne roślin i sinic (u bakterii zdolnych do fotosyntezy występuje bakteriochlorofil);
fotosynteza
bot. proces przetwarzania przez organizmy samożywne (autotrofy) energii świetlnej w energię chemiczną;
[gr.],
dyscyplina naukowa zajmująca się budową oraz funkcjami związków dostarczanych z pożywieniem i wytwarzanych w organizmie, przemianami tych związków w ustroju (z uwzględnieniem efektów energetycznych przemian) i wpływem różnych czynników (zewnętrznych i wewnętrznych) na te przemiany oraz ewolucją i odtwarzaniem żywej materii — bada więc molekularne podstawy życia.
zabieg polegający na osłanianiu całych roślin lub ich części przed dostępem światła,
chemia organiczna, chemia związków węgla,
dział chemii zajmujący się budową, właściwościami, reakcjami oraz syntezą i zastosowaniem związków organicznych;
fitol, C20H39OH,
związek organiczny, alkohol o budowie łańcuchowej (diterpen), występujący np. w chlorofilach oraz witaminie K (menachinony);
