chlorofil b
Encyklopedia PWN
zielone barwniki fotosyntetyczne roślin i sinic (u bakterii zdolnych do fotosyntezy występuje bakteriochlorofil);
dyscyplina naukowa zajmująca się budową oraz funkcjami związków dostarczanych z pożywieniem i wytwarzanych w organizmie, przemianami tych związków w ustroju (z uwzględnieniem efektów energetycznych przemian) i wpływem różnych czynników (zewnętrznych i wewnętrznych) na te przemiany oraz ewolucją i odtwarzaniem żywej materii — bada więc molekularne podstawy życia.
związki koordynacyjne, związki kompleksowe, kompleksy,
złożone cząsteczki lub jony (kationy, aniony), w których atom (lub jon) zw. atomem (jonem) centralnym jest połączony za pomocą wiązania koordynacyjnego z ligandami — jonami lub cząsteczkami obojętnymi.
barwniki o cząsteczkach zawierających 5-członowe pierścienie z atomem azotu (układy heterocykliczne);
wyselekcjonowane barwniki org., naturalne i syntetyczne, dopuszczone do barwienia środków spoż.;
zabieg polegający na osłanianiu całych roślin lub ich części przed dostępem światła,
