chlorek żelaza
Encyklopedia PWN
związki chemiczne żelaza i chloru, w których chlor występuje na −I stopniu utlenienia:
amonu chlorek, salmiak, NH4Cl,
związek nieorg.; bezbarwna substancja krystaliczna; dobrze rozpuszcza się w wodzie; ogrzewany sublimuje w temperaturze 335°C, przy czym częściowo rozkłada się na amoniak i chlorowodór;
związki nieorg. chloru, w których występuje on na −I stopniu utlenienia oraz związki org., których cząsteczki zawierają w swym składzie chlor.
aluminiowanie dyfuzyjne, glinowanie dyfuzyjne, aliterowanie, kaloryzowanie,
obróbka cieplno-chemicznapolegająca na dyfuzyjnym nasycaniu warstwy wierzchniej przedmiotów stalowych aluminium w celu zwiększenia ich odporności na korozję atmosferyczną i gazową w wysokiej temperaturze (do ok. 1000°C).
atom centralny, jon centralny,
atom bądź jon stanowiący rdzeń kompleksu (koordynacyjne związki) i przyłączający (koordynujący) pewną liczbę jonów ujemnych lub cząsteczek obojętnych, zw. ligandami;
cement
sproszkowany mineralny materiał wiążący (spoiwo budowlane), który po wymieszaniu z wodą tworzy plastyczną mieszankę (zaczyn), mającą zdolność twardnienia w wodzie (co jest korzystne dla późniejszych własności wyrobów cementowych) i na powietrzu, dając sztuczny kamień odporny na działanie wody;
[łac. caementum ‘kamień tłuczony’],
