charakterów
Encyklopedia PWN
diakon
u pierwszych chrześcijan pomocnik biskupa opiekujący się ubogimi i chorymi;
[gr. diákonos ‘sługa’],
diamagnetyzm
fiz. zjawisko powstawania w materiale namagnesowania skierowanego przeciwnie do przyłożonego z zewnątrz pola magnetycznego;
[gr.],
związki org. o wzorze ogólnym [ArN≡N]+X –, gdzie X – oznacza anion kwasu nieorg. (sole diazoniowe) albo jon wodorotlenkowy OH– (wodorotlenki diazoniowe);
Dickens
powieściopisarz angielski; najwybitniejszy przedstawiciel angielskiej powieści społeczno-obyczajowej 2. połowy XIX w..
[dı̣kınz]
Charles , ur. 7 II 1812, Landport k. Portsmouth, zm. 9 IV 1870, Gadshill k. Rochester (hrab. Kent),
didaskalia
tekst poboczny dramatu;
[gr. didaskalía ‘nauka’, ‘instrukcja’],
francuski filozof i pisarz oświeceniowy, główny redaktor Wielkiej encyklopedii francuskiej.