celowy
Encyklopedia PWN
teoria atrybucji
psychol. teoria opisująca reguły rządzące procesami przypisywania (atrybucji) jednostkom lub ich zachowaniu przyczyn i intencji oraz tłumacząca wpływ dokonywanych przez daną osobę atrybucji na jej emocje, postawy i relacje z innymi ludźmi;
[łac. attributum < tribuere ‘przydzielać’, ‘przyznawać’],
forma terapii, wykorzystywana zwłaszcza w lecznictwie psychiatrycznym, polegająca na uczestnictwie chorych w różnych formach celowej, zorganizowanej aktywności o charakterze odtwórczym, wytwórczym lub twórczym (arteterapia)
Tolman
psycholog amerykański;
[tọulmən]
Edward Chace , ur. 14 IV 1886, West Newton (stan Massachusetts), zm. 19 XI 1959, Berkeley (stan Kalifornia),
triangulacja
geod. metoda wyznaczania współrzędnych punktów geodezyjnych w terenie za pomocą układu trójkątów tworzących sieć triangulacyjną;
[łac. triangulum ‘trójkąt’],
tropy
lit. celowe przekształcenia znaczeń słów, np. poprzez ich użycie w zaskakującym kontekście, w sposób odbiegający od utartego sposobu mówienia;
[łac. < gr.],
witalizm
koncepcja filoz. zakładająca istnienie w organizmach żywych niematerialnej, swoistej „siły życiowej” (vis vitalis), która kieruje procesami życiowymi i decyduje o ich przebiegu.
[łac.],