cech
Encyklopedia PWN
muzyka
muz. sztuka, której tworzywem są percypowane przez ludzi dźwięki, wytwarzane przez nich głosem i/lub za pomocą instrumentów muzycznych;
[łac. < gr.],
biol. zjawisko przystosowania się organizmów do wykonywanych funkcji życiowych, wyrażające się w specyficznych właściwościach procesów metabolicznych, cech anatomicznych oraz czynności fizjologicznych i behawioralnych w zmienionych warunkach środowiska.
procesy psychiczne zachodzące w trakcie dokonywania wyboru.
systematyka organizmów, dawniej taksonomia,
biol. dziedzina biologii zajmująca się wyróżnianiem (a więc również nazywaniem; biologiczne nazewnictwo) i naturalną klasyfikacją grup organizmów (taksonów).
część świata obejmująca 4/5 powierzchni Eurazji, największego kontynentu na kuli ziemskiej, na półkulach wschodniej (bez Półwyspu Czukockiego) i północnej (bez części Archipelagu Malajskiego);
zbiory (klasy funkcjonalne) leksemów powstałe w wyniku podziału całego słownictwa wg różnych cech;
