całką
Encyklopedia PWN
matematyk rosyjski;
Riemann 
, ur. 17 IX 1826, Breselenz k. Dannenberga, zm. 20 VII 1866, Selasca k. Verbanii (Włochy),
matematyk niemiecki;
[rị:man]
(George Friedrich) Bernhard , ur. 17 IX 1826, Breselenz k. Dannenberga, zm. 20 VII 1866, Selasca k. Verbanii (Włochy),
fiz. zmiana w czasie położenia ciała materialnego względem wyróżnionego układu odniesienia, zmiana wzajemnego położenia elementów ciała, a także rozchodzenie się zaburzeń pól fizycznych.
mat. szereg postaci 
, gdzie współczynniki an, bn są liczbami rzeczywistymi;
, gdzie współczynniki an, bn są liczbami rzeczywistymi;
dział matematyki badający własności tensorów i pól tensorowych (tensor); dzieli się na algebrę tensorową i analizę tensorową;
całkujący układ, obwód całkujący,
elektron. obwód prądu zmiennego, w którym napięcie wyjściowe Uwy jest proporcjonalne do całki napięcia wejściowego Uwe, czyli: 
, gdzie K — współczynnik proporcjonalności, t — czas;
