całkowity
Encyklopedia PWN
fiz. w teoriach kwantowych liczby charakteryzujące stan stacjonarny układu, np. atomu, jądra atomowego lub cząstki elementarnej;
logarytm
mat. logarytm liczby b przy podstawie a, oznaczany logab, to liczba, do której należy podnieść liczbę a, by uzyskać liczbę b;
[gr. lógos ‘słowo’, arithmós ‘liczba’],
magnetyzm ziemski, geomagnetyzm,
zespół zjawisk magnetycznych związanych z Ziemią, także dział geofizyki obejmujący zagadnienia związane z ziemskim polem magnetycznym (polem geomagnetycznym).
fiz. wartość energii całkowitej, jaką może przyjmować dany układ kwantowy (np. atom, cząsteczka) lub układ klasyczny;
prohibicja
prawo wydany przez państwo zakaz prowadzenia działalności społecznie niepożądanej lub szkodliwej (zwłaszcza produkcji lub sprzedaży napojów alkoholowych) na obszarze całego państwa lub jego części (p. całkowita) albo znaczne ograniczenie takiej działalności (p. częściowa).
[łac.],
