całkowite
Encyklopedia PWN
mat. jedno z podstawowych twierdzeń teorii liczb (liczb teoria) orzekające, że dla dowolnej liczby całkowitej k > 1, dowolnych liczb całkowitych dodatnich parami względnie pierwszych n1, n2, ... , nk oraz dowolnych liczb całkowitych r1, r2, ... , rk istnieje taka liczba całkowita r, że dla i = 1, 2, ... , k liczba r − ri dzieli się przez ni;
samorzutny proces rozpadu cząsteczek elektrolitów (kwasów, zasad, soli) w roztworach na dodatnio i ujemnie naładowane cząstki, tj. jony;
lobektomia
med. zabieg chirurgiczny;całkowite lub częściowe wycięcie zmienionego chorobowo płata mózgu lub narządu o budowie płatowej,
[gr. lobós ‘płat’, tomḗ ‘cięcie’],
magnetyzm ziemski, geomagnetyzm,
zespół zjawisk magnetycznych związanych z Ziemią, także dział geofizyki obejmujący zagadnienia związane z ziemskim polem magnetycznym (polem geomagnetycznym).
demogr. wielkość zasobów demograficznych, najkorzystniejsza w relacji do innych zasobów mających społeczny sens; inaczej ludność optymalna.
orbital
funkcja falowa ψ opisująca stan jednego elektronu, zależna od współrzędnych ([łac. orbita ‘koleina’, ‘droga’],
) określających jego położenie w atomie (orbital atomowy), cząsteczce (orbital molekularny, orbital cząsteczkowy) lub krysztale.
